Het is midden juni als we met onze huurcamper richting het noorden trekken. We hebben het plan opgevat om via de Zweedse westkust naar Noorwegen te reizen voor een actieve vakantie, weg van de massa. De Scandinavische landen zijn zo dunbevolkt dat je je er soms alleen op de wereld waant. Zeker als Brussel je referentie is. Hoe langer we onderweg zijn, hoe ruiger de landschappen om ons heen worden. We komen langs uitgestrekte hoogvlaktes, glinsterende meren en woeste watervallen. In dit artikel ontdek je de reisroute die ik uitstippelde en verklap ik je de dingen die je zeker moet gezien hebben onderweg.
Onze reisroute in een oogopslag
Na een lange en vrij eentonige rit door Duitsland bereiken we Denemarken (A), de poort naar Scandinavië. Twee tolbruggen zorgen er voor een snelle verbinding met het Zweedse vasteland: de Grote Beltbrug en de Sontbrug. Een ervaring op zich! We houden een paar dagen halt aan de Zweedse westkust (B) en rijden daarna nog iets verder door naar de regio Värmland (C), waar we uiteindelijk de Zweeds-Noorse grens zullen overgaan. In Noorwegen reizen we naar de fjordenregio in het westen (F,G), met enkele tussenstops in de provincie Telemark (D,E). In Kristiansand (H), in het uiterste zuiden van het land, nemen we op onze laatste reisdag de overzetboot naar Hirtshals in Denemarken (I).
De scherenkust van Bohuslän in Zweden
Neem minstens enkele dagen de tijd om de scherenkust van Bohuslän te ontdekken, de ruige kustlijn die zich uitstrekt van de Zweedse stad Gotenburg tot de Noorse grens. In de zomermaanden heerst er in de vissersdorpjes een gezellige drukte. Locals nemen hun intrek in de houten zomerhuizen en toeristen flaneren door de straten, op zoek naar lekkere seafood. Hieronder drie highlights.
Klädesholmen, ook wel ‘het haringeiland’ genoemd, is onze eerste stop in Bohuslän. Vroeger moet er veel bedrijvigheid geweest zijn op het eiland. Men leefde er immers van de haringvangst en conservenindustrie. Foodies kunnen terecht in ‘Salt & Sill‘, een gerenommeerd restaurant (met aansluitend hotel), dat met z’n verrassende haringbereidingen verscheidene awards wist binnen te halen. Een smaaksensatie op het water.
Het vissersdorp Smögen is vooral bekend omwille van de kleurrijke boothuizen die de pier omsluiten. De Smögenbryggan is zo’n 600 meter lang en voert je naar de vissershaven, waar nog bijna dagelijks vis geveild wordt. Hoewel het hier in het hoogseizoen wemelt van de dagjestoeristen, is het in juni nog heerlijk rustig. We snuisteren rond in de souvenirshops en eten verse mosseltjes in ‘Göstas Fiskekrog‘, één van de restaurants langs de pier.
Het laatste kustplaatsje dat we bezoeken is Resö. We klauteren over de rotsen, om een goed uitzicht te krijgen over het Nationaal Park Kosterhavet. Daarna vullen we onze maag in ‘Lexö På Resö‘, het restaurant in de pittoreske vissershaven.
Camp Grinsby
Vooraleer we de grens met Noorwegen oversteken, verblijven we op Camp Grinsby (in Årjäng). En ja hoor, die naam ken je écht van ergens! Het is de camping die uitgebaat wordt door tv-gezicht Staf Coppens en zijn vrouw Monique van der Velden. Camp Grinsby is gelegen aan een groot meer, Stora Bör, en heeft 75 camperplaatsen en 6 vakantiehuisjes ter beschikking. We hebben het geluk dat we de camper vlak aan de oever van het meer kunnen plaatsen, waardoor we een schitterend uitzicht hebben. Eens je gesetteld bent op de camping, kan je te voet op verkenning gaan of kan je een bootje/kano huren om naar één van de (80!) eilandjes te varen.
De staafkerk van Heddal
Van de vele staafkerken die ooit in Noorwegen stonden, zijn er slechts 28 overgebleven. Eén daarvan is de staafkerk van Heddal, die meteen ook de grootste is van de overgebleven bouwwerken. De kerk – noem het gerust een statige kathedraal (!) – werd volledig opgetrokken uit hout en getuigt van een knap staaltje Noors vakmanschap. Een bezoekje aan de staafkerk van Heddal (of één van de andere overgebleven kerken) kan niet ontbreken tijdens je reis door Noorwegen, zeker niet als je geboeid bent door het verleden net als mij.
Gaustatoppen
De Gaustatoppen (1883 meter) is een bergtop in de provincie Telemark (Noorwegen). Binnen in de berg werd er in de jaren ‘50 een tandradspoorweg aangelegd met een hellingsgraad van maar liefst 40 graden: de Gaustabanen. Het treintje diende aanvankelijk enkel voor militaire doeleinden en werd pas in 2010 opengesteld voor publiek. Nu brengt de Gaustabanen dagelijks toeristen naar de top. Bij helder weer zou je een uitzicht hebben over 1/6 van het Noorse vasteland (!)
WANDELTIP. We kiezen ervoor om met de Gaustabanen naar de top te gaan en te voet terug te keren (omgekeerd kan natuurlijk ook). Er zijn verschillende wandelroutes mogelijk. Zo heb je de klassieke, populaire wandelroute, vertrekkende van Stavsro (met een grote, betalende parking). Maar er zijn ook alternatieven! Je kan immers ook iets verderop vertrekken, aan het dalstation van de Gaustabanen of in Svineroi. De wandeling is niet bijzonder moeilijk of lang (4 – 5 kilometer), maar je moet wel opletten voor de vele rotsblokken die op het pad liggen.
Sognefjord
Geen rechte zandstrook in Noorwegen, maar wel een bergachtige kust met vele inhammen. De steile bergwanden werden ooit uitgesleten door gletsjers, waardoor er na de ijstijd diepe, U-vormige dalen ontstonden: de fjorden. De Sognefjord is één van de mooiste en ook één van de grootste fjorden ter wereld. De fjord heeft verschillende zijarmen, waaronder de Aurlandsfjord en de Nærøyfjord.
Het schilderachtige dorp Flåm, aan het uiteinde van de Aurlandsfjord, is wellicht één van de meest gekende plaatsen in Fjord-Noorwegen. Grote cruiseschepen meren hier aan, met duizenden nieuwsgierige toeristen aan boord. Hoewel ik toeristische trekpleisters doorgaans liever aan mij voorbij laat gaan, spreekt Flåm daarvoor te veel tot de verbeelding. Vooral dan omwille van de trein die vanuit Flåm de bergen inrijdt. Een ritje met de Flåmsbana is best prijzig, maar als treinliefhebber kan ik dit gewoon niet overslaan. De treinrit van Flåm naar Myrdal wordt geprezen als één van de mooiste treinreizen ter wereld. Je kan eventueel een enkeltje kopen en met de fiets of te voet terugkeren naar Flåm (circa 20 kilometer).
WANDELTIP. Het gehucht Bakka, gelegen aan de oevers van de Nærøyfjord, vormt het startpunt van een prachtige wandeling. Een rotsachtig wandelpad splitst zich af van de asfaltweg en leidt je naar het Rimstigen uitzichtpunt, 725 m boven de Nærøyfjord. De totale afstand bedraagt slechts 2 à 3 kilometer, maar er moeten best wel wat hoogtemeters overwonnen worden. De steile passages maken het tot een pittige hike. Ik heb het eerlijk gezegd onderschat. Reken gemiddeld toch op zo’n twee uur om het uitzichtpunt te bereiken. Onderweg kom je ook langs de Tuftefossen waterval.
Nationaal park Folgefonna
Hou je van avontuurlijke wandelingen? Zet dan zeker het nationaal park Folgefonna op je reisprogramma. Vooral de wandeling die start in Buar (nabij Odda) is echt een aanrader. Met behulp van touwen, bruggen en ladders klim je naar de voet van de Buarbreen gletsjer. Leuk voor volwassenen en zeker ook doenbaar voor wat oudere kinderen. Een andere wandelroute die in Buar start is die naar het Reinanuten uitzichtpunt, van waar je een uitgestrekt zicht hebt over het ijsplateau. Let op: de gletsjer betreden op eigen houtje is absoluut verboden, dit mag je enkel doen onder leiding van een gids. Je kan in de regio begeleide gletsjerwandelingen boeken als je dat wil.
Kristiansand
We willen tijdens deze reis vooral focussen op de natuur en hebben er daarom bewust voor gekozen geen steden op te nemen in ons reisprogramma. Met uitzondering van Kristiansand. We nemen hier op onze laatste reisdag de ferry naar Denemarken via de veermaatschappij Fjord Line. Omdat de ferry pas in de namiddag vertrekt hebben we in de voormiddag nog even de tijd om op verkenning te gaan in de havenstad. Bijzonder fotogeniek vind ik de witte, houten huizen in de oude stadswijk en de fiskebrygga (de vissershaven).
Praktische tips voor je campertrip
- Wij hebben dit traject in twee weken afgelegd, maar het zou goed zijn mocht je er iets meer tijd voor kunnen nemen – minstens drie weken.
- Als je een camper wil huren, denk er dan op voorhand goed over na welk type voertuig het best aansluit bij jouw noden en wensen. Er zijn immers heel wat verschillende soorten campers op de markt, elk met hun eigen indeling. Wij gingen naar The Van Company in Sint-Niklaas om ons in deze keuze te laten adviseren door professionals. De firma heeft goed uitgeruste camperbusjes ter beschikking voor verhuur en verkoop en de medewerkers staan je graag te woord, ook wanneer je nog niet zoveel ervaring hebt met het camperleven. Dankzij de all-inclusive service die de firma biedt, hoef je bovendien niet met potten en pannen te sleuren en kan je na het ophalen van de camper meteen op vakantie vertrekken en zorgeloos genieten. Wij kozen uiteindelijk voor de Pössl Trenta 640, een compact camperbusje van 6.36 meter lang, ideaal om de smalle bergwegen in Noorwegen te trotseren.
- In Zweden en Noorwegen is wildkamperen en vrij staan met de camper toegestaan. Je moet er natuurlijk wel voor zorgen dat je niemand stoort. Blijf op minstens 150 meter van de huizen vandaan en let erop dat er geen kampeerverbod geldt. Ik gebruikte de Park4night app, die een handig overzicht biedt van campings en overnachtingsplekken.
- Zowel in Zweden als Noorwegen betaalt men met een lokale munteenheid (SEK/NOK), niet met euro. Wij hadden op voorhand geld afgehaald bij de bank, maar eigenlijk was dat niet nodig geweest. Je kan zowat overal met de bankkaart betalen.
Dit artikel werd niet gesponsord. Het betreft een persoonlijk reisverhaal van Isabel.
